- yonucu
- 1. sif. Yonan, yonma işi görən. Yonucu dəzgah. Yonucu alət, maşın.2. is. Yonma dəzgahında işləyən, yaxud yonma işində işləyən fəhlə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
fuğan — (Salyan) yonucu dülgər aləti. – Fuğa:n ağzı ensiz olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
turnu — (Şuşa) ağac əşyaların səthini hamarlamaq üçün yonucu alət. – Bu hasanı turnuynan yonajam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
frezer — <fr.> bax frez 1 ci mənada. Frez maşını. – Bunların arasında dişaçan maşın, frezer avtomatı, yonucu dəzgah, güclü hidravlik preslər və s. vardır. (Qəzetlərdən) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərki — is. Aşağı çevrilmiş enli tiyəsi olan uzunsaplı, yonucu (kəsici) alət. Kərki ağacı yastısına yonar, balta dikinə. (Məsəl). Kərki olub öz tərəfinə yonma; Ərrə ol, iki tərəfə yon. (Ata. sözü). Əlisa . . yarıehtiyatla hərlənib qazmadüsər, bel, balta … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yonmaq — f. 1. Bir şeyi (ağacı, dəmiri və s.) həcm etibarilə kiçiltmək, nazikləşdirmək və ya istənilən şəklə salmaq məqsədi ilə xüsusi kəsici, yaxud yonucu alətlə kəsib üstünü götürmək. Kərim baba fit çala çala bir qarış iki barmaq qalınlığında yaş çubuğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yonqa(r) — is. Rəndə və s. yonucu alətlərin ağzından çıxan nazik, ensiz taxta parçaları. Taxta zavodunda gecə gündüz kəsilən, yonulan taxtaların talaşası, yonqarı dağ kimi qalanıb böyük bir sahəni tuturdu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yonulmamış — f. sif. 1. Rəndə və s. yonucu və ya kəsici alətlə kəsilib üstü götürülməmiş; hamarlanmamış, işlənməmiş. Yonulmamış taxta. Yonulmamış daş. 2. məc. dan. Tərbiyəsiz, mədəniyyətsiz, olduqca kobud, qanmaz. Fərmanın ürəyi sıxıldı. Dünyada qəribə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yonulmaq — f. 1. Rəndə və s. yonucu və ya kəsici alətlə kəsilib üstü götürülmək; hamarlanmaq, işlənmək. Əmmamə şəklində bir daş yonulmuş; Bir sadə qəbrin üstünə qoyulmuş. A. S.. 2. Yonularaq hazırlanmaq, qayrılmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yonulmuş — f. sif. 1. Rəndə və s. yonucu, yaxud kəsici alət vasitəsilə üstü götürülmüş, düzləndirilmiş; hamarlanmış, işlənmiş. Yonulmuş taxta. 2. Yonularaq qayrılmış, düzəldilmiş, həkk edilmiş, qazılmış. Daşdan yonulmuş heykəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti